Als Vrouw gaat afwassen, krijg ik snoep.
Ooit heb ik dat verzonnen.
Eerst worden in de mand met oud papier twee snoepjes gelegd.
Dat is lastig, want de snoepjes glijden onder het papier als je ze wilt pakken.
Het is een heel gedoe om alles eruit te krijgen.
Daarna gaan er snoepjes in het rare ding, waar ik ze zelf uit moet slepen.
En dan gaan er nog snoepjes in een ander stom ding.
Maar die is eigenlijk best makkelijk.
Het is heel programma maar als alles lukt, heb ik veel snoepjes.
Als Vrouw tenminste afwast.
Soms gebeurt dat niet.
Dan is ze allerlei andere dingen aan het doen en vergeet ze mij snoep te geven.
Ik help herinneren door in de weg te lopen.
Maar dat geeft niet het gewenste effect.
Ze struikelt, scheldt en roept.
Dat ik weg moet en zo.
Uiteindelijk ga ik maar in mijn mandje liggen.
Geen snoep vandaag.
Als ik halverwege de avond wakker word, liggen er twee snoepjes op mijn buikje.
‘Sorry Pim’, zegt Vrouw zachtjes.
Hmm.
Tis niet het juiste aantal.
Maar ik kan ze, zonder al te veel gedoe, snel opeten.
Dat is ook wat waard.
Maar morgen weer afwassen, hoor.
Pimmetje
