Mijn babybroer en ik eten op verschillende tijdstippen.
Pim wil het liefst zo vroeg mogelijk eten.
En dan nog vroeger.
Hij is meer van het schaften.
Ik houd van dineren.
Zo halverwege de avond.
En dan een paar hapjes, even naar buiten, en weer terug.
Ik moet erg oppassen dat Pim geen tweede ronde neemt.
Via mijn gevulde bakje.
Vrouw houdt dat ook goed in de gaten.
Maar ze is helaas niet altijd even scherp.
Gisteren kwam ik in de keuken.
Stonden er TWEE lege bakjes.
"Op is op", riep baby Pim.
"Och Puck, ik dacht dat je al geweest was," zei Vrouw.
"Jullie lijken ook zo op elkaar."
Natuurlijk kreeg ik een nieuw bakje.
Maar het smaakte toch wat minder.
Puck
