Kijk!
Hier lig ik.
Bij mijn moeder Diva.
Ik had altijd honger.
En hier lag ik lekker alleen.
Normaal lag rechts mijn bange broertje Puck.
En links ons zusje Marly.
Puck lebberde altijd het hardst.
Op een dag kwam Vrouw kijken.
Ik had geen tijd want ik had in de keuken ergens een gat in gevonden.
Maar Marly onderzocht de tas van Vrouw en Puck blies naar haar.
Alsof hij al wist wat er ging komen.
Bij de tweede keer kwam Vrouw met een kooi en werden Puck en ik erin gedaan.
Diva liep zenuwachtig heen en weer.
Puck schreeuwde.
Ik was stomverbaasd.
Toen we weer uit de kooi mochten, zaten we in het huis van Vrouw.
Er stond een grote cactus in de vensterbank.
Daar ben ik meteen ingeklommen.
Dat was geen handige zet.
Vrouw troostte; ik heb lang bij haar op schoot gezeten.
Puck had alles onder gepoept.
Hij is altijd bang gebleven en knuffelt nu met een dekentje.
Diva en Marly hebben we nooit meer gezien.
Maar we hebben nu wel een tuin.
En een hek.
Pimmetje