Vanmorgen naast het wasbakje gesprongen.
Dat deed pijn.
Ik viel namelijk best hard op de grond.
Als Vrouw op haar bak zit, zit ik altijd in het wasbakje.
Dat is standaard.
Ik doe het 188 keer goed maar nu niet.
Weet ook niet hoe dat kwam.
Ik sprong gewoon vanaf de grond maar miste de rand.
Vrouw probeerde nog op te vangen, maar ja.
Ik kletterde naar beneden, via het kastje.
Het was een blamage.
Ik schaamde me diep.
Voordat ik me kon wassen, pakte Vrouw me op en zette ze me weer in het bakje.
‘Arme Pim’.
Ja, zeg, ga het nog wat benadrukken.
Let jij nou maar op je eigen bak.
Het leed is niet te overzien als je daarin valt.
