Soms haalt Vrouw ons door elkaar.
Dan noemt ze Pimmetje, Puck en andersom.
Meestal als ze met een glaasje op de bank zit.
Dan ziet ze het kennelijk niet zo helder.
Pim vindt het niet erg.
Die luistert sowieso niet, wat je hem ook noemt.
Ik vind het zwaar irritant en beledigend.
Hoe komt Vrouw erbij dat ik net zulke domme dingen doe als Pim?
Ik spring niet in de servieskast.
Of zit met een poot in de margarine.
Of bengel aan een touwtje van de regenjas.
Ik ben genoemd naar iemand uit de Midzomernachtsdroom van Shakespeare.
Dat geeft aan dat ik alleen beschaafde dingen doe.
En op een hoger plan sta dan Pim die alleen aan eten kan denken.
Hoe kun je ons nu in hemelsnaam door elkaar halen?
Het is onbegrijpelijk.
Behalve als we keihard door het huis rennen en over het hoofd van Vrouw met glaasje springen.
“Wie zit er nu weer achter wie aan?” roept ze dan.
Goede vraag.
Want alleen op dat soort momenten.
Weten wij het zelf ook niet.
Puck