Ingestraald
Mijn bange broertje Puck en ik zijn ingestraald.
Er zijn foto’s uitgewisseld, er werd gebeld en ik moest heel stil in mijn mandje blijven liggen. Nou was dat niet zo moeilijk want ik had slecht geslapen, misschien had ik die dikke mot gisterenavond niet meer moeten eten.
Of het was de suikerspek die ik gejat had van het aanrecht, dat kan ook.
Puck ligt nooit bij mij in de buurt.
Dit ligt altijd kwijnend op het bed, op een speciaal dekentje.
Zijn stress chakra’s stonden niet open, volgens de dierendame met rood haar en een pony en daarom moesten we beiden worden ingestraald.
Puck heeft altijd wat.
Hij is een echte klunskat, gooit alles om en blijft aan een nagel hangen als hij over het hek probeert te klimmen.
Hij gilt alles bij elkaar en dat komt dus door de chakra’s.
Van dat instralen krijg je best honger dus na de sessie heb ik een extra bakje eten afgedwongen.
Alles heeft zijn prijs.
Puck gaf mij verheugd een lik die ik negeerde.
“Het heeft geholpen”, juichte mijn vrouw. “Puck is veel minder bang”.
Nadat ik het eten van Puck ook op had gegeten, heb ik nog wat zitten suffen op het terras. Mot, gecombineerd met suikerspek en twee bakjes eten bleek niet handig.
Beetje overgegeven.
En Puck heeft een windlicht stukgegooid.
Pimmetje