Soms tilt Vrouw me ineens op.
Dat heb je met die reuzen.
Die zijn nu eenmaal groter.
Puck wringt zich altijd los.
Ik laat het maar.
“Lief Pimmetje”, hoor ik dan.
Vroeger gaf mijn moeder likjes als ik bij haar lag.
Heerlijk op mijn buikje.
Dat was pas liefde.
Nu zwaai ik ineens de lucht in en krijg ik een slechte imitatie.
Met een hoop gesmak.
Ben blij als ik weer op de grond sta.
Alleen in de gang is het leuk.
Dan komt Vrouw me halen als ik steeds verder weg loop.
Ze krijgt me niet te pakken.
Maar als ze me pakt…..
Dan zet ze me op haar schouder.
En lopen we samen heel langzaam terug door de gang.
HEEL groot en sterk ben ik dan.
Net een reus.
Dat is ook liefde.
Pimmetje
