Streepie is erg brutaal en ordinair.
Niet helemaal mijn niveau.
Opnieuw kwamen we elkaar buiten tegen.
En hij begon meteen weer te treiteren.
Maar ik ben de wijste en ging naar huis.
Liep ie achter me aan.
De hele route, het hek door, de tuin in.
Ik was kwaad!
Met een hele dikke staart.
Maar Streepie ging niet weg.
Ik het huis in.
Streepie weer achter me aan.
Stond ie midden in de kamer.
Gelukkig was Vrouw thuis.
"Nee maar, wil jij ..."
Floep!
Streepie maakte dat hij wegkwam.
Ik waste op de vensterbank mijn staart.
Dat moest ook gebeuren.
Op mijn niveau.
Puck
