Puistjes

Ik heb puistjes.
Zegt Vrouw.
Ik weet niet goed wat het zijn.
Maar het komt omdat ik nerveus ben.
Zegt Vrouw.
Ik zie dat liever als gevoelig.
Het zijn zwarte puntjes.
Onder mijn kin.
Vrouw was aan het kriebelen en toen zag ze het.
Eerst werd aan een teek gedacht.
Maar dat is het niet.
Het zijn puistjes.
Pim heeft er geen last van.
Dat zal niemand verbazen.
Pim heeft er alleen last van als de bakjes leeg zijn.
Of het hek te hoog.
Maar ik ben nu eenmaal fijner besnaard.
Letterlijk en figuurlijk.
Zo voel ik het aan wanneer Vrouw opstaat van de bank.
Dan kruip ik snel op haar plek.
Heerlijk in mijn eigen dekentje.
“Puck!! Dat is de derde keer. Ga weg!! Het is mijn bank.”
Goed.
Dan krijg je de dus puistjes.

Puck