Vrouw kan soms erg tekeer gaan.
Over niks.
Als ik na een hele dag vol zeuren, nog een jengel aan de buitendeur geef, hoef je echt niet te roepen: "Ik ben het zat."
Ik ben haar zo vaak zat maar we zitten nu eenmaal met elkaar opgescheept.
Mijn bange broertje Puck ging tot voor kort onder het bed als Vrouw boos werd.
Ik niet.
Het is een heel gedoe en eer je goed en wel onder het bed ligt, is de boze bui alweer voorbij. Alleen als het erg hardnekkig is, ga ik er half onder. Dan ben je er sneller weer onderuit.
Mijn bange broertje Puck wordt echter steeds minder bang. En laatst blies hij naar Vrouw toen ze boos werd (hij was bezig de stekkers achter de TV uit te trekken).
Vrouw blies terug.
Dat was erg indrukwekkend.
En ook stom.
Soms komt Vrouw naar mijn mandje als ik net ligt te slapen.
Dan kriebelt ze over mijn buikje en fluistert ze zachtjes: "Sorry."
Ik doe mijn poot dan wat omhoog zodat ze beter bij mijn buikje kan.
En de volgende dag jengel ik weer net zo hard als altijd bij de buitendeur.
Pimmetje
