Stoelendans

Het was altijd MIJN Stoel.
Midden in de kamer, ik kon alles goed overzien.
Met een speciaal kussentje.
Toen we klein waren, sliepen we er samen in.
Maar nu zijn we groot.
En ik ben groter dan Puck.
Ligt zondag ineens Puck in MIJN Stoel.
En Vrouw die daar niks van zegt.
Gevochten.
Waarna ik op de oude bank eindigde.
Op een vies kussen.
“Leuk Pim”, zei Vrouw.
“Dat je nu daar ligt.”
Geen oog dicht gedaan.
Maar gisteren was ik Puck te snel af.
Hij zat nog in de tuin.
Ik snel in de Stoel.
Ha!
Puck draaien om de Stoel heen toen ie weer binnen was.
En heel interessant met kussentje en olifantje spelen.
Was erg spannend om naar te kijken.
Maar ik ging mooi niet uit de Stoel.
Toen is Puck afgetaaid naar de nieuwe bank.
Naast Vrouw op het kussen.
“Gezellig Puck”, zei Vrouw.
Maar het voelt toch een beetje als een afgang.
Als je naast Vrouw ligt.
In plaats van in de Stoel.