Vakantie?

Oppas is aardig, hoor maar je moet zo iemand toch weer opvoeden.
De regel: eerst eten, dan spelen, is nu begrepen.
Ik speel niet op een lege maag.
Nog een regel:
We spelen niet overdag.
Dan slapen we.
Oppas kwam op klaarlichte dag langs.
Kijk, volle bakjes en snoepjes zijn natuurlijk altijd welkom.
Fris neusje in de tuin ook.
Maar daarna gingen we weer naar bed.
En zat Oppas in haar eentje met een hengel op de bank.
Dan kun je wel snoepjes rond het bed strooien.
Maar slapen is slapen.
Oppas is daarna gedurende de avonden gekomen.
Prima.
Heel welkom.
Leuk gespeeld.
Alleen zat ze toen weer aan mijn buik te voelen.
Ik had namelijk de staart van een plastic muis opgegeten.
Je laat je als kater wel eens meeslepen.
Oppas voelde op gênante plekken die niet in het Kriebel- en Aaihandboek stonden.
Ik wist niet waar ik kijken moest.
En de nachten waren zo stil.
Ineens stond Vrouw weer in huis.
Met een hele grote tas vol rare geuren.
“Jongens, ik ben er weer”.
Op klaarlichte dag.
Maar toen hebben we heel hard door het huis gerend.