Vrouw kan me erg afsnauwen.
Ik pik dat niet en blaas terug.
Pas als ze haar excuus aanbiedt, geef ik een kopje.
Ben altijd assertief geweest.
Toen ik klein was, twee weken oud, blies ik al, als mensen zich over me heen bogen.
Niet te veel in mijn space komen.
Meestal gaat Vrouw lachen als ik blaas.
Dan gaat mijn staart alvast omhoog.
Daarna zegt ze: “Oh sorry Puck”.
Okay, zand erover.
Pim blaast nooit.
Hij is veel te goeiig.
De domoor.
Toch heeft dat voordelen.
Laatst stond ik bij de achterdeur.
Okay, het was de vierde keer in een paar minuten.
Soms vergeet je iets in de tuin.
Vrouw zei streng: “Nu is het afgelopen Puck, we blijven binnen”.
Ik liep weg.
En heb onderweg toen heel hard naar Pim geblazen.
Ongecompliceerd nestgedrag.
Jeetje, wat lucht dat op.
Puckje