Oppas is er.
Leuk!
Ik ben steeds naast haar gaan zitten.
Zo gezellig.
Op het witte bankje in de tuin.
Ik kan goed praten met Oppas.
Puck prutst aan het poortje.
Dat zit dicht.
Hij krijgt het niet open.
Natuurlijk niet.
Daarna rommelt hij in een hoek van de tuin.
Proberen om daar door het gaas te gaan.
Dat ken ik.
Ik kijk Oppas aan.
Stout is Puck, hè?
“Moet jij niet buiten het hek?” vraagt Oppas.
Ik?
Nooit.
Ben toch jouw mijnheer Pim?
De Knapperd?
Wie wil er dan nog weg?
Alleen Puck

Pimmetje

Oppas is weer gebeld.
Er staan blikjes en snoepjes overal.
Pim loopt het buiten naar iedereen te roepen.
‘Vrouw gaat weg. Vrouw gaat weg.’
Ik ben anders.
Ik denk na.
Dit Ding moet altijd mee.
Zolang ik erin lig, kan Vrouw niet weg.
Tenzij…..
Ik mee moet.
Maar dat zal toch niet?

Ik heb hem bijna….
Een witte vlinder op een gele bloem.
Hij zit er al de hele tijd.
En hij weet niet dat ik hier lig.
Ik zit namelijk verstopt onder een struik.
Vlakbij de gele bloem.
En ik sluip steeds dichterbij.
Ja…ja…ja…ja..ja…ja…..
Weer een stapje dichterbij
Nog één stapje….
Ja……ja….JAA!,
SPRING!
Nee.
JAAA.
Nee.
WAAR????
WAAR is tie heen?
Wacht!
WACHT!!
Niet zo hoog!!
Weg!!
Verdorie.
Ik had hem bijna.
Stom.
Maar de gele bloem staat er nog.
Ga ik weer wachten.
Op de volgende.
Onder de struik.
 
 

Waarom kan het poortje niet altijd open?
Het is zo gaaf om in het donker te jagen.
Maar dan is het dicht.
En soms overdag ook.
“In de tuin is het ook leuk,” zegt Vrouw.
Not.
Nu had ik een eigen route door de bomen bedacht.
Het is een heel gedoe.
Je moet door takken heen, goed kijken waar je bent, en best een end klauteren en klimmen. Hier en daar zitten gaten in het gaas.
Als je die weet te vinden, word je beloond.
Dan ben je ineens aan de andere kant van het hek.
Puck kan het niet.
Maar ik ben veel meer een roofdier.
Ik vertouw op mijn instinct.
Tis even werken…maar ik ben er!!
Gauw maken dat ik wegkom.
Wacht even…
Ik zit nog in de tuin.
Daar staat Vrouw.
Natuurlijk met een camera.
Hoe kan dat nou?
Ik wil een Tomtom.
Of een Pimpim!
Of gewoon een open poort.

“Pim, wat is dat allemaal?”
“Puck is stom.”
“Je bent hem al de hele tijd aan het jennen.”
“Wat een gilnicht, he?”
“Is dat omdat ik met hem aan het spelen was?”
“Je moet met mij spelen, met MIJN gele hengel.”
“Dat verdien je nu niet.”
“Poeh. Ga ik Puck weer slaan.”
“Pimmm! Potverdorie!!”
“Gauw onder het bed. Oh, hier zit Puck ook.”
“Ga weg.”
“Ben daar gek. Vrouw is boos.”
“Je springt de hele tijd bovenop me.”
“Je moet niet zo blazen. Oh, ze gaat weg.”
……..
“Zullen we het weer goed maken? Gaan we samen uit het poortje.”
“Weet ik niet.”
“Ga ik nu Streepie jennen.”
“Oh. Okay dan.”
“Kom, gaan we. Daar is Vrouw.”
“Jullie mogen allebei niet naar buiten.”
“Dan spring ik weer op Puck.”
“PIMMMMM!”
Bed.

 Vanmorgen ging al heel vroeg de kamerdeur open.
We mochten bij Vrouw op bed.
Best raar.
Het was nog donker.
Puck sliep meteen aan het voeteind.
Die hoef je dat maar 1 x te vragen.
Maar ik vond het gek.
Geen eten?
Niet spelen?
Waarom gaat de deur dan open?
Eerst op nachtkastje poosje naar Vrouw zitten kijken.
Die ziet er raar uit als ze slaapt.
Maar kennelijk was het de bedoeling dat ik dat ook ging doen.
Nou ja.
Waar dan?
Oh wacht.
Hier…kan..ik ….mooi….liggen…denk ik…
Het wiebelt wel.
“Pim je ligt midden op mijn borst.”
Ja, met mijn kin tegen jouw kin.
En tussen mijn oren door kun je naar Puck kijken.
Is toch leuk?
Hoezo niet adem halen?
Ik snurk wel een beetje in je neus.
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

We lopen te keeten, jongen!
Het poortje staat open en ik zit Puck overal achterna.
Hij de tuin uit, ik de tuin uit.
Hij de tuin in, ik de tuin in.
Puck bij de buren.
Ik bij de buren.
Iedereen kijkt naar ons.
En iedereen moet lachen.
De zon voelt al zo lekker warm.
Alle reuzen zijn vrolijk.
Overal vogels, bloemen en warmte.
Ineens zijn we moe.
Puck gaat naar binnen.
Hij klautert op de klimpaal en valt meteen in slaap.
Ik blijf nog even op wacht.
Voor het poortje.
Niet in de tuin.
Buiten zit de vijand.
Daar moet ik op letten.
Totdat ik ook in slaap val.
 

Vrouw komt thuis van Werk:
-    Kriebelen
-    Gang op en af
-    Even naar buiten

Vrouw roept dat er eten is:
-    Naar binnen (of niet, ligt eraan of er buiten iets spannends is).
-    Checken wat Vrouw eet
-    Controleren of Puck zijn bakje leeg heeft
-    Weer naar buiten, over het hek
-    Duivennest onderzoeken

Schemering:
-    Even naar binnen snoepjes halen
-    Weer naar buiten, over het hek
-    Merelnest checken

Donker:
-    Buiten het hek,
-    Eenden????

Vrouw roept:
-    Nog even bezig buiten, er zit hier Iets

Vrouw gaat naar mand:
-    Muis gevangen, Vrouw laat me niet binnen

Nacht:
-    Eh… hallooo? Is daar nog iemand? Wil toch eigenlijk wel naar de mand. Met een snoepje. Muis is weg. Hallooooooooooooooooooooo

Ochtend:
-    Goedemorgenkriebeltje
-    Eten,
-    Bakje Puck en eten Vrouw checken
-    Mag ik weer naar buiten?

Ik heb puistjes.
Zegt Vrouw.
Ik weet niet goed wat het zijn.
Maar het komt omdat ik nerveus ben.
Zegt Vrouw.
Ik zie dat liever als gevoelig.
Het zijn zwarte puntjes.
Onder mijn kin.
Vrouw was aan het kriebelen en toen zag ze het.
Eerst werd aan een teek gedacht.
Maar dat is het niet.
Het zijn puistjes.
Pim heeft er geen last van.
Dat zal niemand verbazen.
Pim heeft er alleen last van als de bakjes leeg zijn.
Of het hek te hoog.
Maar ik ben nu eenmaal fijner besnaard.
Letterlijk en figuurlijk.
Zo voel ik het aan wanneer Vrouw opstaat van de bank.
Dan kruip ik snel op haar plek.
Heerlijk in mijn eigen dekentje.
“Puck!! Dat is de derde keer. Ga weg!! Het is mijn bank.”
Goed.
Dan krijg je de dus puistjes.

Puck

“Ik ruik de lente”, zeg ik tegen Puck.
Het is half 8 in de ochtend en we zitten buiten.
Puck gaat meteen onder een boom zitten.
Hij heeft een ochtendhumeur.
Wil alleen kwijnend bij Vrouw op bed liggen.
Of ergens onder een struik suffen.
Ik houd met een oog Vrouw in de gaten.
De bakjes waren nog leeg vanmorgen.
Meneer Merel hipt langs.
Die speelt met zijn leven.
Als ik even beweeg, vliegt ie weg.
Ik sta op en geef een bang op de achterdeur.
Hij gaat open.
“Ja, ja,”, moppert Vrouw.
“Ik kan niet alles tegelijk.”
Het eten in de bakjes is niet lekker.
Puck lust het wel.
Als Vrouw weggaat, slaapt hij alweer op haar bed.
Ik kijk hoopvol naar de lege kartonnen doos.
Soms spelen we daar nog even mee.
Maar Vrouw gaat naar Werk.
Ze heeft geen tijd.
Alleen blijf ik achter in de stille kamer.
Toch wordt het lente.