Ik lig lekker te slapen.
Op een Nieuwe Plek, die niemand kent.
Puck hangt buiten rond.
Vrouw roept hem binnen.
 "Wat ben jij toch een lieve poes," zegt Vrouw.
Omdat die sukkel naar binnen komt als jij dat zegt?
Ik ben ook lief.
Meteen de keuken in.
Je weet nooit of er iets te halen is.
Als we toch complimentjes staan uit te delen.
"He Pim, je sliep toch al?"
Nee hoor.
Is er eten?
Kaas?
Snoep?
 "Vooruit eentje dan!"
EENTJE?
Is het dat?
Kom ik daarvoor uit mijn Geheime Plek?
Beloon je zo lieve poezen?
Volgende keer blijf ik liggen.

Op de vensterbank kijk ik naar buiten.
In de tuin fladdert weer een hoop in de rondte.
The Next Generation dient zich aan.
Maar er is een groot verschil met vorig jaar.
Ze hebben nu een huis.
Het hangt aan het poortje in het hek.
Helaas kan ik er niet goed bij.
Mijn poten hebben geen houvast daar.
Puck kan het al helemaal niet.
Ook Vrouw houdt ons in de gaten.
"Denk eraan Pim. Daar komt misschien een nestje in."
Mooi.
Dat wil zeggen dat er nog meer fladderaars komen.
The Next Next Generation.
Iets om naar uit te kijken.
Wat is de planning?
Volgende week?
Morgen? 
Ik denk dat ik er alvast ga zitten.

Lang niks van me laten horen.
Saaie periode.
Behalve wat gekots en gerommel met een bal, weinig te melden.
Die bal had ik weggewerkt.
Snoepjes hoeven daar niet in.
Die kun je ook gewoon geven.
Helaas is hij weer terug.
Dat gekots kwam van Puck.
Op een avond zat hij in de tuin.
Lekker wat te loeren onder het hek door.
Vliegt er een hond op hem af.
Niet een leuke, domme.
Maar een kwade, grote, gevaarlijke!
Puck met dikke staart naar binnen.
Hij sprong bovenop de kast waar hij twee dagen heeft gezeten.
Daarna moest hij kotsen.
Maar verder is er weinig te melden.

Ik lig tegenwoordig bij Vrouw op schoot.
Dat ging niet vanzelf.
Het is zaak dat Vrouw hiervoor stil blijft zitten.
Eerst ben ik naast haar gaan liggen.
Met een poot op haar been.
Een voorzichtige waarschuwing.
Denk eraan!
Zitten blijven.
Toen dat werkte ben ik op haar schoot gaan zitten.
Daarna dutte ik een beetje in.
Ineens viel ik om.
Het lag best prima eigenlijk.
Af en toe geef ik een tik tegen haar kin.
Als ik er toch lig, kan ze ook blijven aaien.
Vrouw sputtert.
“Ik kan niet eeuwig zo blijven zitten, Pim.”
Dat hoeft ook niet.
Maar wel zolang Puck in mijn mand ligt.

Puck wordt voorgetrokken.
Zo krijg ik snoep in een bal van Vrouw.
Dan moet ik die bal heen en weer bewegen voor het eruit komt.
Waarom is niet duidelijk.
Maar Puck kan het niet.
Gisteren zat ik weer te rommelen met die rotbal.
Krijgt Puck gewoon twee snoepjes aangeboden.
Hij hoefde er niets voor te doen.
Ik was woest op Vrouw.
Ben met de rug naar haar toe gaan zitten op de vensterbank.
De fladderaars hadden eten in de bomen.
Kon ik dat meteen in de gaten houden.
Puck sliep naast me op de vensterbank..
Even een duwtje gegeven.
Beweegt hij toch nog...


 

Beetje saai gebeuren in huis.
Kerstboom weg, kadootjes weg.
Alle snoepjes zijn op.
Vanmorgen moest ik steeds poepen.
Dat heb ik overal maar zo’n beetje gedaan in huis.
Het gaf wat afleiding.
Puck doet alles nog steeds buiten.
En hij slaapt op de plek van mijn oude mand in zijn roze mandje.
In het kleine kamertje bij Vrouw.
Mijn oude mand staat nog steeds in de grote kamer.
Maar ik ga er niet in.
Ik lig nu op de bank.
Niet meer erachter.
Want ik voel me weer goed.
Tenzij ik weer moet poepen natuurlijk.

Lalalalalalalalala……
Ben een beetje uit de depressie.
Ik slaap nog wel achter de bank.
Daar is het best veilig en warm.
Maar verder heb ik nu speeltherapie.
Met Vrouw en zonder Puck.
Die mag alleen kijken hoe ik ren.
Er zijn balletjes met veertjes die het hele huis doorvliegen.
En veel aandacht van Vrouw.
Om te bedanken kruip ik weer naast haar op de bank.
Soms.
Je moet dat niet te vaak doen natuurlijk.
Anders zijn de balletjes dadelijk weer weg.
Puck baalt.
Hoop niet dat hij nu depressief wordt.
Er is geen plek meer achter de bank.

Pim

Ik zit in een crisis.
Achter de bank.
Al een week.
Ik ben er even klaar mee.
Vrouw was erg ongerust.
“Lust je wel eten, Pim?”.
Altijd.
Als je het brengt, helemaal.
Maar ik blijf achter de bank.
Puck komt regelmatig kijken.
“Wat doe je gek.”
Vrouw brengt nu geen eten meer.
Ook voor mijn poepjes moet ik soms weg..
Maar verder blijf ik in mijn dip.
En zit ik goed achter de bank.
Helaas kotste Puck net op de vensterbank.
Een groot deel viel achter de bank.
Zit nu even onder het bed..
Soms is een andere crisis groter.