Het was vanmorgen erg donker.
Vrouw deed het licht aan en ik had echt moeite.
“Ach Pim, heb jij je ogen nog dicht?”
Puck ging naar buiten.
En net toen Vrouw en ik wilden eten, weer naar binnen.
Met een grote muis in zijn bek.
Naast de kerstboom.
Vrouw gilde dat ie naar buiten moest.
Dat snapte Puck eerst niet.
Ik wel.
Vrouw lust geen muizen.
Die eet hele andere dingen.
Die zijn inderdaad lekkerder.
Puck uiteindelijk naar buiten met muis.
Ik er achteraan.
Maar de muis was al dood.
Jammer.
Het had zo’n mooi begin van de dag kunnen zijn.

Aha!
Hij staat er weer.
Leuk, leuk, leuk!
Vooral als je je verveelt.
Gisteren al een poosje Puck achterna gezeten.
Die gaat dan onder de boom.
Als ik hem daar achterna zit.
Gaat Vrouw gillen.
Dan gaat Puck nog harder rennen.
En ik ook!
We hebben veel plezier.
Tussen de pakjes ligt overigens niks voor mij.
Dat heb ik al gecheckt.
“Jouw pakjes liggen ergens anders, Pim.
Anders maak je alles weer open”, zegt Vrouw.
Echt, dit is een leuke, vredige tijd.
Want ik hoef alleen maar bij de boom te gaan zitten.
Om de aandacht van Vrouw te krijgen.

Er was gedoe gisteravond.
Een kat die heel hard krijste en duidelijk in doodsnood was.
Vrouw rende naar buiten en klapte in haar handen.
Een grote hond maakte dat hij weg kwam.
Daarna verscheen Streepie voor het poortje.
“Och arme Streepie”, zei Vrouw.
“Ik geef je wel een snoepje.”
Vrouw liep heen en weer tussen de kast met snoepjes en het hek buiten.
Streepie vrat alles gulzig op.
Daarna kwam Vrouw naar binnen.
En verdween Streepie in de donkere nacht.
Vanaf de warme vensterbank keken Puck en ik hem na.
Een beetje jaloers.
En dat lag niet alleen aan de snoepjes. 

Ik verveel me heel erg.
Vrouw is de hele dag thuis maar daar heb je niet veel aan.
Ze praat meer tegen het Apparaat dan tegen mij.
Ik hoor alleen wat geschreeuw.
Als ik Puck vloer bijvoorbeeld.
En omdat ik midden op tafel lig.
Maar dat is nu eenmaal handiger als Vrouw eet.
In de gang is iets Nieuws.
Een Deur Die Vanzelf Open Gaat.
De eerste keer schrok ik me rot.
Maar nu weet ik het.
Als Vrouw me niet bij mijn staart had gegrepen…
Wat ik al twee keer ontsnapt naar buiten.
Eindelijk perspectief.
Na mijn middagdutje….

Vrouw is op mij gaan zitten.
Terwijl ik sliep op de bank.
Ze was aan het bellen en keek niet op of om.
Het kwam hard aan.
Een witte lawine van stof die steeds verstikkender werd.
Ik heb me er, zonder hulpmiddelen, onderuit weten te wurmen.
Dat kostte veel moeite.
Vrouw bleef namelijk gewoon zitten.
Ik had wel dood kunnen zijn.
Pim overkomt dit nooit.
Ik heb nog twee keer boos omgekeken terwijl ik wegliep.
“Van alle domme dingen….”
Maar Vrouw praatte gewoon door.
Dan rest mij maar een ding.
En dat is vanavond bovenop op Vrouw gaan zitten.

Puck

Vrouw is erg druk met het Apparaat.
Bijna elke dag.
Ik vind het nu ook lollig.
Zodra ze begint te praten, ga ik erbij zitten.
“Jongens, Pim is weer in beeld”, zegt Vrouw dan.
En dan krijg ik een hoop aaitjes.
Eigenlijk is Vrouw veel aardiger met het Apparaat aan.
Normaal krijg ik nogal eens op mijn lazer.
Dat gebeurt niet met het Apparaat aan.
Zo pikte ik laatst iets van het aanrecht.
Terwijl ik in beeld was op het Apparaat.
Het Apparaat vond het “geweldig knap” en “erg geestig”.
Vrouw zei niet veel.
Maar soms zegt een Apparaat genoeg.