Het regende hard gisteren, de tuin was kletsnat.
Ik stond tot aan mijn knieën in het water.
Daarna maar binnen gebleven.
Crisis met Vrouw.
Ik had eerst de botervloot leeg gelikt.
En daarna het vlees van het aanrecht gevangen.
Ik kreeg alleen niet de kans om het op te eten.
Vrouw was boos.
Ik ben in mijn nekvel gepakt en buiten op de gang neergezet.
Vrouw was wel erg boos.
Ik probeerde het nog met een paar kopjes.
Maar dat hielp niet meer.
Op de gang was het droog.
Maar wel saai.
Mijn bange broertje Puck is ook eens in het toilet neergezet.
Nadat hij 5 x achter elkaar een vaas met bloemen omgooide.
Hij had nog een toiletrol die hij helemaal af kon rollen.
Op de gang is niks te doen.
Normaal loopt Vrouw met me mee over de gang.
Dan gaan we overal even kijken bij alle deuren.
Heel spannend is dat.
En dan rennen we terug wie het eerste bij onze voordeur is.
Nu ben ik maar zo’n beetje blijven zitten.
Even later ging de voordeur open.
Ik mocht weer naar binnen.
Nou vraag ik je.
Volgende keer gaat ze mooi alleen over die gang.
Rotregen.

Pimmetje


 

Ik doe er niet aan; Dierendag. Ik eis op wat mij toekomt wanneer het me uitkomt. Dat doe ik niet een dag per jaar.
Vrouw is echter ook jarig die dag, wie verzint het.
Dat betekent veel praten, visite en afwezig gedoe.
Ik breng Dierendag dan ook vaak in mijn mandje door.
Mijn bange broertje Puck was echter weer ontsnapt uit de tuin.
Dat kwam doordat de visite niet had opgelet.
En hij overmoediger wordt.
Hij mocht dus niet meer naar buiten en sprong daarom binnen op een kast.
Dat wil zeggen, dat probeerde hij.
Mijn bange broertje Puck is namelijk ook wat aangekomen.
Halverwege moest hij de kastrand loslaten en is hij midden in een tafel met flessen gevallen.
Vrouw zat net weer aan de telefoon.
De klap was tot ver in de omgeving hoorbaar.
Puck was echt aangekomen.
Na de klap heerste overal stilte.
Puck bleek gelukkig niet gewond maar vond het verstandiger zich terug te trekken in de slaapkamer.
Mijn mandje voelde zeer veilig.
Daarna alleen vuilniszakken gehoord en scherven.
Toen ik aan het eind van de middag weer de kamer binnenkwam, lagen er overal foto’s te drogen.
Er stonden ook fotolijstjes op de tafel.
En een lamp.
Die lag ook ergens.
Vrouw is weggegaan en die avond pas laat terug gekomen.
Toen heb ik wel nog 3 x gebengeld aan een sjaal aan de kapstok.
Maar Puck hebben wij beiden niet meer gehoord.

Pimmetje
 

Af en toe is Vrouw erg lang weg.
Dan gaat het donker over in het licht en andersom.  Mijn bange broertje Puck en ik brengen de tijd samen door.
Dat is saai.
Je kunt bij niemand zeuren dat je naar buiten moet en er is weinig te rennen en te keeten.
Maar tegenwoordig hebben we Oppas.
De eerste kennismaking vond ik niets; ik houd niet van te veel reuzen in mijn omgeving.
Qua reuzen heb ik mijn poten vol aan Vrouw.
Ik hield dus afstand en heb Oppas kritisch bekeken.
Ze rook naar andere katten.
Puck lag aan haar voeten met zijn vier poten in de lucht.
Die biedt iedereen meteen zijn buik aan.
Oppas deed het slim.
Ze praatte heel lang op vleiende toon waar ik slecht tegen bestand ben.
Dat ik mooi ben en zo.
Ik twijfelde.
Toen zei Oppas: “Ik zie het al. Dit is menéér Pim!”.
Menéér!
Ik keek naar Vrouw.
“Het is goed, Pim”, zei ze.
Ik heb Oppas veel moeten leren.
Eerst de bakjes vol doen met eten en dan pas spelen, bijvoorbeeld.
Eerst mij begroeten en dan pas Puck.
Anders moet ik die weer een oplawaai geven.
Oppas heeft mij ook veel geleerd.
Zoals een racebaan door de tunnel.
Als Vrouw nu weggaat, is het minder saai.
Want hoewel Puck dan gewoon Puck blijft…
Word ik meneer Pim!

Mijnheer Pim

 
 

In de keuken krijg ik nu bijna de kastjes open. En ik gooi regelmatig de trommel met snoep naar beneden die boven op de kastjes staat. Soms valt hij open en dan kan ik zelf iets pakken.
Onlangs ook een aantal andere dingen naar beneden gegooid die open vielen.
Ik ben 's nachts erg actief
Vrouw was niet blij en ik heb de rest van de nacht voor de zekerheid maar onder de bank doorgebracht.
(Puck zat achter het gordijn).
Verder begeleid ik vrouw op haar eigen porseleinen bak.
Ik wacht altijd in het wasbakje tot ze klaar is.
Als ze in de regen gaat staat, kijk ik mee om de hoek waarbij ik op een stapeltje handdoeken lig. Als ze uit de regen komt, gooi ik ze meestal uit de stapel.
Dan kan ze de handdoeken wat makkelijker van de grond pakken.
De slaapkamer is het domein van Puck hoewel de kasten daar vaak leuke verrassingen hebben.
Mijn mandje staat op een oude bank in de werkkamer van de vrouw.
Ik haal regelmatig papier uit de printer, leg de pennen en potloden goed en loop over het toetsenbord.
Als ze alleen maar gaat turen en op de toetsen gaat slaan, heeft het geen zin meer om vrouw te helpen.
Dan ga ik in mijn mandje liggen en dan kijk ik naar haar.
Maar niet te lang.
Ik slaap snel.

Pimmetje
 

Ik krijg veel vragen over mijn instralingskuur.
Hoe ik mij nu voel en of het geholpen heeft.
Daar kan ik heel kort over zijn.
Helemaal niks.
Ik voel me lekker en keet als vanouds de hele dag door.
Vrouw is vaak weg en dan moet ik wat.
Dus bengel ik aan de sjaal van de kapstok heen en weer.
Er hing ook een ceintuur maar die heb ik eraf getrokken.
Ik heb mijn eigen speelgoedmand die ik regelmatig door de kamer gooi.
Ren op zijn tijd een potje hard door allerlei tunnels heen.
En gooi eens een kerstboom om.
Vooropgesteld dat die er staat dan.
Als vrouw thuis is, rent ze mee.
Dan verstop ik me en als ze me aanraakt, ren ik hard weg.
Puck rent daar dan weer doorheen wat de wanorde alleen maar groter maakt.
Dat doet Puck meestal.
Maar ja.
Zo’n kerstboom staat er niet altijd natuurlijk.
En in je eentje met die speelgoedmand gooien is ook niet alles.
Er zit een irritant piepding in wat automatisch geluid geeft als ik het aanraak.
Het piepen gaat door merg en been en houdt niet meer op.
Als vrouw thuiskomt, hoort ze het meteen.
En dan roept ze: “Ach Pimmetje, was je je weer aan het vervelen?”
Meestal gaan we daarna een potje rennen.
Dat zijn goede dagen.
Ook zonder instraling.

Pimmetje

Gisteren was ik ontsnapt. Om de tuin staat een groot Hek.Toen we hier net kwamen, zaten er gaten in waardoor zelfs Puck kon ontsnappen. Hij rende verwilderd over de straat  want hij was vergeten waarom hij wilde ontsnappen.

Ik niet.

Ingestraald

Mijn bange broertje Puck en ik zijn ingestraald.
Er zijn foto’s uitgewisseld, er werd gebeld en ik moest heel stil in mijn mandje blijven liggen. Nou was dat niet zo moeilijk want ik had slecht geslapen, misschien had ik die dikke mot gisterenavond niet meer moeten eten.
Of het was de suikerspek die ik gejat had van het aanrecht, dat kan ook.
Puck ligt nooit bij mij in de buurt.
Dit ligt altijd kwijnend op het bed, op een speciaal dekentje.
Zijn stress chakra’s stonden niet open, volgens de dierendame met rood haar en een pony en daarom moesten we beiden worden ingestraald.
Puck heeft altijd wat.
Hij is een echte klunskat, gooit alles om en blijft aan een nagel hangen als hij over het hek probeert te klimmen.
Hij gilt alles bij elkaar en dat komt dus door de chakra’s.
Van dat instralen krijg je best honger dus na de sessie heb ik een extra bakje eten afgedwongen.
Alles heeft zijn prijs.
Puck gaf mij verheugd een lik die ik negeerde.
“Het heeft geholpen”, juichte mijn vrouw. “Puck is veel minder bang”.
Nadat ik het eten van Puck ook op had gegeten, heb ik nog wat zitten suffen op het terras. Mot, gecombineerd met suikerspek en twee bakjes eten bleek niet handig.
Beetje overgegeven.
En Puck heeft een windlicht stukgegooid.

Pimmetje