Vanmorgen had ik een gekke bui.
Ik deed net of ik Pim was.
Eerst heb ik heel irritant bij de lege bakjes in de keuken gezeten.
Toen aan het touwtje van de regenjas gehangen.
En daarna ben ik ontsnapt in de tuin.
Het regende.
Vrouw dacht dat ik er niet uit kon.
Maar ik heb gezien hoe Pim het hek altijd open maakt.
Weg was ik.
Vrouw in paniek.
“Puck, kom terug, ik moet naar mijn werk.”
Hahahaha.
Mooi niet.
Toen ik kletsnat was, wilde ik toch wel terug.
Maar het hek was dichtgevallen.
Vrouw deed tussen alle glibberige slakken door, het hek weer open.
“Puck ik ben boos op je! Door jou kom ik te laat. Je ziet eruit als een punk kat.”
Binnen had Pim mijn etensbakje leeggegeten.
Maar dat gaf niet.
Ik was buiten geweest en hij niet.
Die triomf gaf mij energie genoeg.

Puck

Poeh, wat is het warm!
Ik ga af en toe naast de mand slapen in de koude wind van een ding.
’s Avonds is het fijn.
Dan wil ik grootse dingen doen.
Gisteren liep ik buiten de tuin en zag ik Vrouw op het terras.
Ze riep me, maar ik dacht: Nee, ik ga iets heel bijzonders doen.
Even later was ik terug.
Het was een heel gesleep en gedoe maar ik had hem.
Ik showde hem voor trots voor het hek maar Vrouw zag het niet.
Puck wel.
Totdat ie krijste.    
Puck deinsde terug, de tuin in.
“Wat is tie groot.”
Ja, dat viel mij eigenlijk ook wel tegen.
Vrouw kwam kijken en stond perplex.
“Pim! Dat is een zwarte kauw!”
Oh. Ja.
Is het alweer verboden?
Daarna gebeurde een hoop.
Er kwam een man met een doos, een vrouw met een schepnet, en Vrouw liep maar heen en weer.
Enorm gestress.
En dat beest krijsen!
Ik dacht, ik ga maar naar binnen.
De verrassing was niet zo heel leuk, kennelijk.
Hoewel ik eerlijk moet toegeven dat ik ook niet zo goed wist wat ik ermee aan moest.
Enfin, de kauw verdween al fladderend in een doosje.
En de dierenambulance gaat van mijn spaarrekening af.
Aldus Vrouw.
Verrassingen worden in dit huis duidelijk niet gewaardeerd.
Hoewel ik niet wist.
Dat ik een spaarrekening had.
Warmte doet rare dingen met je.

 

Een van de tegenprestaties die ik doe, is Vrouw opwachten bij de voordeur.
Niet altijd.
Het moet wel op de tijd zijn waarop ze altijd thuis komt.
Ik ga er niet de hele dag staan.
Je kan wel gek worden.
Puck staat voor me.
Ik heb vaak zijn kont in mijn gezicht.
Dat verdraag ik dan maar.
Zenuwhip.
Zodra de deur open gaat, schiet hij de gang op.
Hij wil kijken door de glazen haldeur wat er gebeurt.
Ik ren de andere kant op.
Dan moet Vrouw me pakken.
We rennen dan altijd een paar keer heen en weer.
Dat is onze begroeting.
Maar laatst stond er een grote hond voor de glazen deur.
Blaffen, jongen!
Puck meteen ons huis in.
Ik niet.
Ben blijven staan.
Mijn gang, mijn huis, mijn flat.
En jij moet je domme hoofd houden.
Want je bent ZO dom.
Dat je niet eens weet hoe de deur open moet.
Ha!
Kabaalmaker.
Pas toen hij weg was, ben ik op mijn gemakje ons huis in gegaan.
 

Vanmorgen waren we alle twee uit de tuin.
De zon scheen, de vogels floten en het was nog vroeg.
Vrouw zette even het hekje open.
Dat was wel balen, want ik was net over de heg geklommen.
Kom ik bij de buren Puck tegen!
"Hoi , ik ben er ook."
Who cares?
Daarna had ik een soort plaksel achter me aan.
Waar ik was, liep Puck ook.
"Ik ben ouder, dus ik moet op je letten."
Not.
Hij kan niet eens zelf over het hek heen!
Anyway, er was geen bal meer aan.
Ik ben eerder teruggekomen.
Heb gegeten, kaas van het brood gejat en de badkamer opgeruimd.
Je moet wat op zo'n baalzondag.
De zon schijnt ook niet meer.

En Puck zit nog steeds buiten.

Hoiiii,
Ik ga nu elke dag over of door het hek heen.
Klim gewoon tegen de coniferen omhoog en zwaai mijn kont over de rollende balken.
Keigaaf.
Puck kan het niet, dus die blijft achter.
Hij roept steeds dat hij ook wil maar daar kan ik niks aan doen.
Gisteren kwam ik Streepie tegen.
Die was best brutaal.
Ik heb hem even duidelijk gemaakt dat dit MIJN tuinen zijn.
“Poeh, jij verbeeldt je ook wat! Je bent kleiner dan ik, hoor.”
Ik werd me toch een partij kwaad!!!!
Enorrum grote bek opengetrokken.
Alle buren kwamen naar buiten.
Behalve Vrouw, die had het niet gehoord.
Streepie maakte dat ie weg kwam.
Ik wilde er net achteraan, toen Vrouw met snoepjes naar buiten kwam.
“Pim, ik heb wat lekkers.”
Verdorie!
Dat zijn die snoepjes met kaas.
Die zijn inderdaad lekker.
Maar ik moet toch ook achter…
He, wat moet ik nou doen?????
Streepie/snoep/Streepie/snoep….
Snoep dan maar.
Meteen spijt van.
Nadat ik ze allemaal op had gegeten, mocht ik niet meer naar buiten.
Volgende keer Streepie.

……Even naar links….
…..Naar rechts…..
Ben aan het dansen met Vrouw.
Als ik naar links ga, gaat zij ook.
Als ik naar rechts ga, rent ze ook naar rechts.
Ze probeert me te pakken.
Mag weer niet door het hek heen.
Dit is ook wel lollig, hoor.
Hoppa, ik spring achter een struik.
Pak me dan….
Ha, ze wordt moe.
Zodra ze niet kijkt, ben ik weer weg.
Tegenwoordig ga ik elke ochtend een rondje in de buurt maken.
Even controleren of alles normaal is.
En kijken of ik ergens achter een irritante fladderaar aan kan.
Maar gisteren liep het fout.
Zat er een grote hond achter mij aan.
En het poortje van ons hek was nog dicht.
Spannend, jongen.
Keidikke staart had ik.
Vrouw liet me net op tijd binnen.
Puck zag het gebeuren.
Hij was helemaal overstuur.
Ik ook wel een beetje.
Maar dat is nu weer over.
En we gaan weer naar links….

Pimmetje

Ssssssst, niet te veel naar me kijken.
Zit onder de witte bank in de tuin.
Tegen de muur aan.
Vrouw heeft me niet gezien.
Ik mag niet meer in de tuin.
Ontsnap steeds vaker.
En als de lente roept...
Kom ik met veel vogels terug.
O.a. met die bruine die alsmaar op het hek zat te fluiten.
En met al zijn nakomelingen.
Het hele nest is nu leeg.
Dat heb ik goed gecontroleerd.
Die opruiming is niet heel goed gevallen bij Vrouw.
Ze was erg overstuur.
Ook Puck was nijdig.
Dat hij niets kon vangen.
Dus nu mag die oen wel naar buiten.
En ik niet.
Terwijl ik nog zo veel meer kan vangen.
Hahahaha, mooi dat ik hier zit.
En dadelijk ga ik...
"PIMM, NAAR BINNEN. NU!!"
.......
Morgen maar weer eens proberen.
 

Soms haalt Vrouw ons door elkaar.
Dan noemt ze Pimmetje, Puck en andersom.
Meestal als ze met een glaasje op de bank zit.
Dan ziet ze het kennelijk niet zo helder.
Pim vindt het niet erg.
Die luistert sowieso niet, wat je hem ook noemt.
Ik vind het zwaar irritant en beledigend.
Hoe komt Vrouw erbij dat ik net zulke domme dingen doe als Pim?
Ik spring niet in de servieskast.
Of zit met een poot in de margarine.
Of bengel aan een touwtje van de regenjas.
Ik ben genoemd naar iemand uit de Midzomernachtsdroom van Shakespeare.
Dat geeft aan dat ik alleen beschaafde dingen doe.
En op een hoger plan sta dan Pim die alleen aan eten kan denken.
Hoe kun je ons nu in hemelsnaam door elkaar halen?
Het is onbegrijpelijk.
Behalve als we keihard door het huis rennen en over het hoofd van Vrouw met glaasje springen.
“Wie zit er nu weer achter wie aan?” roept ze dan.
Goede vraag.
Want alleen op dat soort momenten.
Weten wij het zelf ook niet.

Puck

 

Buurtsiamees Siem was weg.
Ze heet ook wel Queenie, stond op de posters.
Nou ja, voor ons is het Siem.
Ze was het laatst gezien bij ons hek.
Dat klopt.
Ze kwam zeggen dat ze even wegging.
"Het voorjaar lonkt, en nu kan het nog", zei ze.
Siem was al 11.
Een soort van ‘midlife’ crisis.
Wij waren stik jaloers.
Wij willen ook weg.
Geen idee waarheen, maar dat merk je onderweg wel.
De Vrouw van Siem was erg verdrietig na het vertrek.
Vrouw hielp haar met zoeken.
Wij zeiden: “Siem is niet gek, die komt wel terug.”
Maar het duurde lang.
Dat is waar.
In de tussentijd kwam er een nieuwe Siem.
Nog heel klein en irritant.
Ze mocht niet naar buiten.
En net toen niemand het meer verwacht had…
Stond oude Siem weer voor het raam.
’s Nachts om 04.00 uur.
Het avontuur was uit.
Doodmoe en hongerig was ze.
Maar ondanks haar oude leeftijd.
Heeft ze er nu toch een dochter bij.
Dat is wel wennen voor Siem.
Ze was net weer aan het hek.
“Ik ga niet meer op avontuur” zei ze.
“Dan komen kinderen van”.
Gelijk heeft ze.
Maar het voorjaar blijft roepen…

Puck en Pimmetje

 

Er is een nieuw Ding gekomen.
Er was eerst een paars Ding waarin Vrouw snoep strooide.
Dan moest ik het eruit halen.
Easy.
Ging via een soort doolhof dat ik snel doorhad.
Maar in het nieuwe Ding strooit Vrouw bovenin snoep. Als je lang genoeg klungelt, rolt het er onder uit.
Het is zeer stress verhogend.
Wat is hier nu de toegevoegde waarde van?
Ik doe er veel te lang over.
Ben elke keer die verdomde brokjes kwijt.
Terwijl ik ze wel kan horen vallen.
Het water loopt me uit de mond terwijl ik bezig ben.
Puck kan het heel goed.
Die rommelt wat met zijn pootjes en huppa, daar zijn alle snoepjes.
Normaal hoeft ie ze niet.
Nou vreet ie ze allemaal op als ze eronder uit dansen.
Wat een irritante broer heb ik!
En nu ook nog een irritant snoep Ding.
Weet je wat? Ik knal het Ding gewoon om.
Dan rol ik wat heen en weer ermee en dan rolt ook alle snoep eruit.
Hoppaaaa.
“Pim dat hoort niet!”
Boeien!
Snoep is snoep.
Lekker.